ایمپلنت دندان چه موقع انجام می‌شود؟

ایمپلنت‌های دندانی (Dental Implants) ساختارهای مصنوعی هستند که جراح دندان در استخوان فک قرار می‌دهد. اگر فردی یک یا چند دندان خود را از دست داده باشد، ممکن است به ایمپلنت نیاز داشته باشد. داشتن لبخندی کامل، کار سختی نیست، امروزه انواع مختلفی از ایمپلنت‌های دندانی وجود دارد که با نظر دندانپزشک می‌توانید بهترین گزینه را از بین آن‌ها انتخاب کنید.

در این مقاله از زیبا باش در مورد انواع ایمپلنت، انتظاراتی که باید از نتیجه داشته باشید و عوارض و هزینه آن صحبت خواهیم کرد. با ما همراه باشید.

ایمپلنت دندان چیست؟

ایمپلنت دندانی ساختاری است که جایگزین دندان از دست رفته می‌شود. جراح با دستگاه‌هایی پیچ مانند، ایمپلنتی را در استخوان فک قرار می‌دهد که به عنوان لنگر برای دندان مصنوعی یا همان تاج دندان عمل می‌کند. دستگاهی به نام اباتمنت دندان مصنوعی را به ایمپلنت دندان متصل می‌کند. سپس تاج دندان به صورت سفارشی ساخته می‌شود تا متناسب با دهان فرد و با رنگ دندان‌های او مطابقت داشته باشد. روکش‌ها مانند دندان‌های طبیعی به نظر رسیده و دقیقاً مانند دندان‌ها عمل می‌کنند.

ایمپلنت‌ها دارای چندین مزیت نسبت به پروتزهای مصنوعی یا همان دندان‌های مصنوعی متحرک هستند، از جمله این که:

·        طبیعی تر و راحت تر هستند.

·        درصد موفقیت بالاتری دارند.

·        عملکرد جویدن را بهبود می‌بخشند.

·        خطر ایجاد پوسیدگی در دندان‌های مجاور را کاهش می‌دهد.

·        منجر به نگهداری بهتر استخوان در محل دندان از دست رفته می‌شود.

·        باعث کاهش حساسیت در دندان‌های مجاور می‌شود.

·        لازم نیست هر شب آن را بیرون آورده و تمیز کنید.

با این حال، ایمپلنت دندان برای همه مناسب نیست. دستگاه‌های کاشت باید با استخوان فک پیوند داشته باشند، بنابراین استخوان‌های فرد قبل از انجام جراحی ایمپلنت باید سالم باشند.

مراحل کاشت نگین روی دندان چیست؟ کلیک کنید.

انواع ایمپلنت دندان

سه نوع متداول ایمپلنت دندان وجود دارد که می‌توانید از بین آندوستال، ساب پریوستال و زیگوماتیک یکی را باتوجه به توصیه دندانپزشک انتخاب کنید. آندوستال ایمن ترین و پرکاربردترین نوع ایمپلنت است، سپس ساب پریوستال و بعد از آن زیگوماتیک آخرین و پیچیده ترین مدل بوده که به ندرت استفاده می‌شود. 

ایمپلنت آندوستال

ایمپلنت‌های اندوستال رایج ترین نوع ایمپلنت دندان هستند. آنها برای اکثر بیماران مناسبند، اما برای اتصال پست به یک استخوان فک خوب و سالم نیاز دارند. آندوستال، پست‌های نگهدارنده ای هستند که به شکل پیچ می‌باشند. آنها داخل فکی که دندان‌های مصنوعی روی آن قرار می‌گیرند، جایگذاری می‌شوند.

پس از انجام این روش، مدتی طول می‌کشد تا بهبود یابید. بهبودی در آندوستال نیاز به زمان دارد تا با هم ترکیب شوند و یک دژ ایجاد کنند. پس از بهبودی، دندان مصنوعی را می‌توان روی پایه قرار داد تا با دندان‌های اطراف هماهنگ شود. اگر قرار گرفتن چیزی در استخوان فک خود را دوست ندارید، ممکن است دومین روش ایمپلنت را کمی‌ بیشتر دوست داشته باشید. 

ایمپلنت ساب پریوستئال

یکی دیگر از انواع ایمپلنت‌های دندانی، ایمپلنت‌های ساب پریوستال است. این روش جایگزین اصلی برای ایمپلنت اندوستال می‌باشد. ایمپلنت‌های ساب پریوستال به جای اینکه در استخوان فک ثابت شوند، در بالای استخوان قرار می‌گیرند اما همچنان زیر لثه هستند.

در این روش، یک قاب فلزی در زیر لثه قرار می‌گیرد که یک پایه به آن متصل است. سپس لثه در اطراف قاب بهبود می‌یابد تا آن را در جای خود نگه دارد. سپس دندان‌های مصنوعی به قطب‌هایی که از لثه می‌آیند محکم می‌شوند. این روش تنها در صورتی استفاده می‌شود که بیمار استخوان فک کافی برای کاشت ایمپلنت نداشته باشد یا اینکه فرد مورد نظر نمی‌خواهد جراحی شدید دهان برای افزودن استخوان به ناحیه انجام دهد. 

ایمپلنت‌های زیگوماتیک

ایمپلنت زیگوماتیک نسبت به دو روش دیگر، کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش، پیچیده ترین روش است و تنها در صورتی انجام می‌شود که استخوان فک کافی برای ایمپلنت اندوستال نداشته باشید. در ایمپلنت زیگوماتیک، ایمپلنت به جای استخوان فک در استخوان گونه بیمار قرار می‌گیرد.

اکنون که با سه نوع ایمپلنت آشنا هستید، ممکن است بخواهید در مورد تکنیک‌های دیگر ایمپلنت نیز بدانید. در زیر به سایر تکنیک‌های ایمپلنت اشاره کرده‌ایم:

سایر تکنیک‌ها ایمپلنت

اگر عوارضی ایجاد شود و فک شما نتواند از ایمپلنت پشتیبانی کند و ایمپلنت زیگوماتیک کاملاً غیرممکن باشد، دندانپزشک شما ممکن است جایگزین‌های دیگری را پیشنهاد دهد.

تقویت استخوان

اگر استخوان فک شما نتواند از ایمپلنت پشتیبانی کند، دندانپزشک شما استخوان را ترمیم می‌کند. امکان استفاده از مواد افزودنی استخوان برای تقویت استخوان وجود دارد.

سینوس لیفت

این روش شامل افزودن استخوان به زیر سینوس است، در صورتی که استخوان در آنجا به دلیل از دست دادن دندان‌های عقب بالا خراب شود.

قرار دادن ایمپلنت در استخوان فک بالا معمولاً به دلیل محل قرارگیری سینوس‌ها دشوار است. جراح ممکن است نیاز به تقویت سینوس داشته باشد، روشی برای بلند کردن کف سینوس‌ها به منظور رشد استخوان بیشتر به طوری که کاشت موفقیت آمیز باشد.

اصلاح ریج

این امکان وجود دارد که فک شما به اندازه کافی برای ایمپلنت گشاد نباشد. در این حالت، دندانپزشک می‌تواند موادی را پیوند بزند تا به فضای ایجاد شده در امتداد بالای فک شما اضافه شود.

در برخی از افراد نیز ناهنجاری استخوان فک وجود دارد که از رشد استخوان کافی برای ایمپلنت جلوگیری می‌کند. در چنین مواردی، ممکن است جراح نیاز به اصلاح برجستگی داشته باشد. این شامل بلند کردن لثه برای نمایان شدن ناحیه استخوان تغییر شکل یافته است. سپس جراح از یک استخوان یا جایگزین استخوان برای ترمیم و ساختن ناحیه استفاده می‌کند. این باعث بهبود کیفیت استخوان فک در آماده سازی برای جراحی ایمپلنت دندان می‌شود. 

هر سه مورد از این تکنیک‌ها می‌توانند برای ایجاد فضا جهت قرار دادن ایمپلنت استفاده شوند، اما اگر دندانپزشک شما تشخیص دهد که این روش‌ها مناسب نیستند، بسته به نوع فضای دهان و دندان شما، از تکنیک‌های دیگر استفاده می‌کند.

بررسی انواع ارتودنسی دندان و مزایای هر کدام؛ کلیک کنید

 

آیا هر کسی می‌تواند ایمپلنت دندانی انجام دهد؟

در بیشتر موارد، هر فردی که به اندازه کافی سالم باشد تا تحت عمل جراحی معمولی کشیدن دندان یا جراحی دهان قرار گیرد، می‌تواند ایمپلنت دندان را نیز انجام دهد. بیماران باید لثه‌های سالم و استخوان کافی برای نگه داشتن ایمپلنت داشته باشند. آنها همچنین باید به بهداشت دهان و دندان و معاینه منظم دندانپزشکی متعهد باشند.

افراد سیگاری شدید، افرادی که از اختلالات مزمن کنترل نشده مانند دیابت یا بیماری قلبی رنج می‌برند یا بیمارانی که پرتودرمانی در ناحیه سر و گردن داشته اند، باید به صورت فردی مورد ارزیابی قرار گیرند. اگر به کاشت ایمپلنت فکر می‌کنید، با دندانپزشک خود مشورت کرده تا ببینید آیا برای شما مناسب است یا خیر؟

جراحی ایمپلنت دندان زمانی ایمن است که یک جراح یا دندانپزشک مجرب و با تجربه آن را انجام دهد. همچنین تنها گزینه ترمیم دندان است که سلامت استخوان فک فرد را حفظ کرده و رشد آن را تحریک می‌کند. برخی از افراد واجد شرایط برای جراحی ایمپلنت دندان نیستند. به عنوان مثال، افرادی که دچار مشکلات زیر هستند، گزینه مناسبی برای ایمپلنت نمی‌باشند:

·        انواع بیماری‌های حاد

·        بیماری متابولیک غیر قابل کنترل

·        بیماری یا عفونت استخوان یا بافت نرم

اگر این مشکلات برطرف شود، فرد می‌تواند ایمپلنت را انجام دهد. در برخی موارد نیز، جراح دندان از عمل بر روی افراد دارای مشکلات زیر خودداری می‌کند:

·        عادات شدید سیگار کشیدن

·        عادات غیر عملکردی مانند دندان قروچه یا فشردن دندان

·        اختلالات رفتاری یا روانی

·        ایدز

·        دیابت

·        پوکی استخوان

اگر افراد دارای هر یک از مشکلات فوق تحت عمل جراحی ایمپلنت دندان قرار گیرند، خطر شکست ایمپلنت زیاد است. جراحان دندان همچنین ممکن است افرادی را که تحت درمان‌های زیر قرار می‌گیرند، به دلیل افزایش خطر عوارض، ایمپلنت نکنند:

·        درمان دارویی بیس فسفونات برای بیماری‌های از دست دادن استخوان

·        شیمی درمانی

·        پرتودرمانی سر یا گردن

عوارض و درد پس از ایمپلنت دندان‌ها

افرادی که تحت این روش قرار می‌گیرند ممکن است در حین یا پس از آن دچار عوارض شوند. این عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشد:

·        آسیب عصبی که منجر به تغییر حس در ناحیه جراحی می‌شود.

·        باز شدن برش بعد از جراحی

·        حرکت ایمپلنت

·        قرار گرفتن ایمپلنت در بالای خط لثه

·        عفونت ایمپلنت

افرادی که حرکت یا قرار گرفتن ایمپلنت در بالای خط لثه را تجربه می‌کنند ممکن است نیاز به انجام اقدامات اضافی برای بهبود سلامت استخوان و لثه یا برداشتن و جایگزینی ایمپلنت داشته باشند. در زیر به برخی از علائم و نشانه‌هایی که نشان می‌دهد کاشت ایمپلنت ناموفق بوده است، اشاره کرده‌ایم:

·        ایمپلنت بیش از حد متحرک است.

·        چرک یا سایر ترشحات از محل خارج می‌شود.

·        درد هنگام ضربه زدن به ایمپلنت

·        از دست دادن سریع و پیشرونده استخوان

مراقبت‌های بعد از ایمپلنت

هر فردی احتمالاً تجربه متفاوتی از جراحی ایمپلنت دندانی دارد. عواملی که ممکن است بر این امر تأثیر بگذارد عبارتند از:

·        تعداد دندان‌هایی که نیاز به تعویض دارند.

·        محل ایمپلنت‌ها در داخل فک

·        کیفیت و کمیت استخوان در محل ایمپلنت

·        سلامت دهان و دندان و آناتومی دهان فرد

پس از اینکه فرد تحت عمل جراحی ایمپلنت دندان قرار گرفت، باید به مسواک زدن و نخ دندان کشیدن منظم ادامه دهد. بهتر است روزهای اول فقط مایعات و نوشیدنی‌های خنک میل کنید، تا زمانی که اثر بی حسی از بین نرفته است، از غذا خوردن پرهیز کنید. از آنجایی که چند روز اول پس از کاشت، خوردن یا جویدن مواد غذایی سخت است، سعی کنید بیشتر مواد غذایی نرم و مغذی بخورید تا زخم‌ها هرچه سریع‌تر بهبود یابند. معمولاً یک هفته تا ده روز پس از کاشت دندان، می‌توانید به روال زندگی عادی خود برگردید.

دندان‌های کاشته شده مانند دندان‌های معمولی به مراقبت و نگهداری نیاز دارند. جراح یا دندانپزشک همچنین برای نظارت بر ایمپلنت‌ها و اطمینان از سلامت دندان‌ها و لثه‌ها، قرار ملاقات بعدی را تنظیم می‌کند. مهم است که هر 6 ماه یک بار برای تمیز کردن تخصصی دندان‌های کاشته شده به دندانپزشک خود مراجعه کنید.

قیمت و هزینه ایمپلنت دندان

هزینه ایمپلنت دندان متفاوت است و عوامل زیر می‌توانند بر آن تأثیر بگذارند:

·        تعداد و انواع ایمپلنت‌های مورد نیاز

·        محل ایمپلنت‌ها در داخل فک

·        آیا نیاز به هر گونه روش اضافی برای آماده سازی دهان برای جراحی وجود دارد یا خیر؟

دندانپزشک یا دیگر متخصصان بهداشت دهان و دندان می‌توانند هزینه جراحی ایمپلنت دندان را در طول معاینه اولیه تخمین بزنند. سایر گزینه‌های جایگزینی دندان، مانند بریج، ممکن است هزینه کمتری داشته باشند. با این حال، تمیز نگه داشتن بریج سخت‌تر است و اغلب نیاز به تعویض دارند که هزینه کلی را افزایش می‌دهد. اگر به خوبی از ایمپلنت‌های دندانی مراقبت کنید، سال‌ها برای شما دوام خواهند داشت.

جمع بندی

ایمپلنت‌های دندانی، پیچ‌هایی در استخوان هستند که جایگزین دندان‌های از دست رفته می‌شوند. ایمپلنت‌ها درصد موفقیت بالایی داشته و می‌توانند سال‌ها در دهان شما دوام داشته باشند. برخی از افراد برای آماده سازی دهان خود جهت کاشت دندان نیاز به روش‌های اضافی دارند که به هزینه کلی اضافه می‌شود. تعداد و نوع ایمپلنت مورد نیاز نیز می‌تواند هزینه آن را افزایش دهد.

اگر شما نیز قصد ایمپلنت کردن دارید، بهتر است از دندانپزشک خود بپرسد که آیا برای شما مناسب است یا خیر؟ در پایان نظرات خود در مورد ایمپلنت دندان را در قسمت نظرات زیبا باش با ما درمیان بگذارید.